سُبحانَ اللهَ الّذي يُنشِئُ السّحابَ الثِّقال (منزّه است خدای پديدآورنده ابرهای گران)، و يُسَبِّحُ الرّعدُ بِحَمدِه (و رعد به سپاس او تسبيح میگويد)، و المَلائِكَةُ مِن خيفَتِه (و فرشتگان از بيم او تسبیح میگویند)، و يُرسِلُ الصّواعِقَ فَيُصيبُ بِها مَن يَشآء (و صاعقهها را میفرستد و هر كه را بخواهد به آن دچار میكند) ... و خلاصه این که: اَرسِل عَلی عُيُوبي سَحابَ رَأفَتِک (ابر مهربانیات را به سوی عيبهايم گسيل كن). ❕ به سوی عیبهایمان، نه خانههایمان و رأفتت، نه غضبت. [از: تسبیحات روزهای ماه رمضان و مناجات التائبین] , ...ادامه مطلب