پاییز دلچسب؟!

۲۲ مرداد نوشتم: «حدس می‌زنم پاییز دلچسبی در پیش داریم. اِن‌شاءالله خبرهای خوبی برسند.»
این اصلاً راجع به احیای برجام نبود. سپس این فتنه، شروع شد! ... چند روزی بود که می‌خواستم بنویسم دستور «انجمن کلیمیان تهران» به اعضایش در روزهای آغاز این ماجرا، مبنی بر تعطیل کردن مغازه‌ها و کنیسه‌ها قبل از ساعت ۱۷ تا اطلاع ثانوی، نشانه طولانی بودن آشوب است اما با طلب خیر از قرآن مجید، این آیه آمد: «و قَضَينا إِلَيهِ ذَٰلِكَ الْأمرَ أنَّ دابِرَ هَٰؤُلاءِ مَقطُوعٌ مُّصبِحين»؛ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ [به حضرت لوط] ﺁﻥ ﺧﺒﺮ ﺗﻜﺎﻥ‌ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﺪﻳﻢ: ﻭﻗﺖ ﺳﺤﺮ، ﻫﻤﮥ ﺁﻥ‌‌ﻫﺎ ﺭﻳﺸﻪ‌ﻛﻦ میﺷﻮﻧﺪ! (حجر، ٦٦).

پس
چه این آشوب را صریح‌ترین بروز فاز سیاسی انقلاب جنسی در جامعه ایرانی بدانیم، چه آن را شورش مافیایی احزاب شکست‌خورده داخلی و شبکه پنهان یکپارچه ناتو (در دوره‌های ده‌ساله یا براساس این ایده که «وقتی نظام در آستانه پیروزی‌های بزرگ قرار می‌گیرد، اغتشاش محتمل است») بدانیم، چه آن را مرحله‌ای از پروژه جنگ ترکیبی پیوسته برای ایجاد جنگ داخلی طولانی در ایران عزیز بدانیم، یا حتی صرفاً اهرم فشار برای امتیاز ندادن در احیای برجام و دسترسی به انرژی ارزانتر برای زمستان سخت اروپا،

با پذیرش طعنه‌باران شدن، معروض می‌دارم هنوز برای نسبتاً دلچسب شدن پاییز فرصت باقی است و منتظر رخ دادن دو مورد مد نظرمان هستیم.

پوست نارنگی در چشم چکاندن!...