هفت آسمان

آن‌چنان باشد که فریدالدین عطار نیشابوری گفت (طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، فقر و فنا) یا این‌چنین باشد که علی صفایی حائری گفته (فکر، ذکر، عهد، عمل، یقین، تشهد، تسلیم)، هفت شهر عشق، به ما چه ربطی دارد؟! آن‌ها یک مشت عاشق اند که بر مَرکب جهاد، هفت آسمان را پروازکنان می‌روند. ما نماز صبح‌مان قضا نشود، واقعاً موجب مسرّت و سرافرازی است. آن‌ها سیمرغ اند و ما، مرغ و خروس.

پوست نارنگی در چشم چکاندن!...